Prawidłowe zrozumienie tych pojęć i ich wzajemnych zależności może zaprowadzić do właściwego ich zastosowania i uzyskania oczekiwanych rezultatów. Nasza pracownia specjalizuje się w projektowaniu energooszczędnego budownictwa jednorodzinnego i wielorodzinnego. Od lat monitorujemy i badamy pracę zastosowanych w domu urządzeń wykorzystujących odnawialne źródła energii i z przyjemnością podzielimy się naszą zdobytą wiedzą popartą doświadczeniami praktycznymi. W kolejnych publikacjach postaramy się w przystępny sposób i na praktycznych przykładach wyjaśnić te pojęcia oraz korzyści wynikające z przemyślanego, racjonalnego i kompleksowego wykorzystania technologii i urządzeń efektywnie ograniczających koszty eksploatacji domu i negatywny wpływ na środowisko a jednocześnie podnoszących standard zamieszkania.
W ubiegłym wieku projektowano i budowano domy nie przywiązując wagi do energooszczędności i kosztów eksploatacji, tj. kosztów związanych z płaceniem rachunków za ogrzewanie w zimie, klimatyzację w lecie, ciepłą wodę, gaz, energię elektryczną. Obecnie możemy budować domy, w których koszty eksploatacji są prawie zerowe a nawet domy, które mogą przynosić właścicielom dodatkowe korzyści finansowe.
Na początek wyjaśnimy co to są domy nisko-, zero- lub plus-energetyczne. Domy takie muszą być energooszczędne, wykorzystywać racjonalnie nowoczesne urządzenia do wentylacji, ogrzewania, klimatyzacji i ciepłej wody oraz powinny być zasilane energią elektryczną produkowaną z energii słonecznej lub wiatrowej oraz cieplną z energii geotermalnej czyli zgromadzonej w ziemi.
O tym czy dom jest nisko- zero lub plus-energetyczny świadczy różnica pomiędzy rzeczywistym zapotrzebowaniem domu na energię do ogrzewania, klimatyzacji, wentylacji, ciepłej wody i potrzeby bytowe, tj. oświetlenie, zasilanie urządzeń AGD, RTV itp., a ilością energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł, czyli najpowszechniej z paneli fotowoltaicznych.
Zapotrzebowanie domu na energię możemy wyliczyć i podać w kWh (kilowatogodzinach) niezależnie od rodzaju energii już na etapie projektu, uwzględniając jego energooszczędność, czyli głównie sposób zaizolowania przegród zewnętrznych (ściany, dach, podłoga na gruncie lub nad piwnicą, okna i drzwi), rodzaj wentylacji, źródło ciepła itp. W zależności od tego zapotrzebowania możemy dobrać właściwą ilość paneli fotowoltaicznych.
Jeżeli w ciągu roku panele fotowoltaiczne wyprodukują , uwzględniając sposób rozliczenia z operatorem sieci, więcej energii elektrycznej niż wynosi zapotrzebowanie domu, to mamy dom plus-energetyczny i nadmiar energii możemy wykorzystać np. na ładowanie samochodu elektrycznego, korzystanie z sauny lub podgrzewanie wody w basenie. Jeśli te ilości są porównywalne to dom jest zero-energetyczny, tj. prawie bezkosztowy, czyli ponosimy tylko niewielkie koszty opłat stałych operatora sieci i ewentualnej wymiany filtrów. Jeśli jednak zużyjemy nieco więcej energii elektrycznej niż wyprodukujemy to dom będzie nisko-energetyczny, czyli rachunki będą niewielkie.
Monitorowany przez nas dom jest zero-energetyczny bo w 4 kolejnych latach 31 paneli fotowoltaicznych o mocy 9,61 kWp wyprodukowało rocznie od 9650 do 10340 kWh energii elektrycznej. Tylko w jednym roku był niedobór 10 kWh, natomiast w pozostałych była niewielka nadwyżka.